جهان هستی ابتدا مایع بوده

دانشمندان در بزرگترین برخورد دهنده جهان دریافته اند لحظاتی پس از متولد شدن جهان هستی مایعی عجیب با حرارتی بیش از 10 تریلیون درجه سیلسیوس به نام کوارک-گلوئن به وجود آمده که رفتاری مانند رفتار مایعات داشته است. 

این مایع داغ محیطی مناسب را برای شکل گیری اولین اتم و ذره در جهان به وجود آورده است که در نهایت این اتم و ذره به شکل گیری ستاره ها و کهکشان هایی که امروز ما را فرا گرفته اند، منجر شده اند.
این یافته باعث شگفتی فیزیکدانان شده است زیرا با دیدگاه پذیرفته شده آنها از آنچه بلافاصله پس از خلقت جهان هستی رخ داده است، در تناقض است، دیدگاهی که بر اساس آن انفجار بزرگ توده ای از گازهای پر حرارت را به وجود آورده که ماده از متراکم شدن آنها به وجود آمده است.
به گفته «دیوید اوانز» فیزیکدان ذره ای دانشگاه بیرمنگام، در اولین لحظه تولد، جهان رفتاری مانند یک مایع بسیار متراکم داشته است، نتایج مطالعات جدید اطلاعات ارزشمندی را درباره روند تکاملی جهان اولیه در اختیار انسان قرار می دهد، پدیده ای که بر روی چهره امروزی جهان تاثیری اجتناب ناپذیر دارد.
این نتایج از آزمایش برخورد دو یون سرب با هدف خلق انفجارهای کوچکی مشابه آنچه در ابتدای جهان رخ داده و بازسازی شرایطی که در آن زمان در جهان حاکم بوده، در آشکار ساز «آلیس» به دست آمده اند این نتایج اولین نتایج منتشر شده از آزمایشی هستند که گروهی متشکل از هزار دانشمند و فیزیکدان از دو هفته پیش در برخورد دهنده بزرگ هادرون آغاز کرده اند.
این انفجارهای کوچک درون تونل 27 کیلومتری شتاب دهنده انجام گرفته و حرارات آن برای کسری از ثانیه به 10 تریلیون درجه رسید در چنین حرارتی اتمها و ذرات دو ذره به بخش های سازنده اصلی به نامهای کوارک و گلوئن ها تجزیه شدند.
فیزیکدانان بر این باور بودند که در چنین حرارتی که پس از انفجار بزرگ به وجود آمده است، نیروهایی که کوارک ها و گلوئن ها را به هم متصل نگه می دارند تا اندازه قابل توجهی ضعیف شده و در نتیجه باید ماده ای با رفتاری گاز مانند به وجود بیاید. در آزمایش هایی که 5 سال پیش در برخورد دهنده یون های سنگین «آپتون» انجام گرفت، حرارت به چهار تریلیون درجه رسید و نتایج نشان داد در این درجه حرارت پلاسمای کوارک - گلوئن بیشتر به مایع شباهت دارد اما بسیاری بر این باور بودند در صورت افزایش حرارت این ویژگی به گاز تغییر حالت خواهد داد.
با این همه یافته های اخیر «سرن» نشان می دهند پلاسمای کوارک- گلوئن آنطور که انتظار می رفت رفتار نمی کنند، به گفته اوانز نظریه های مختلف بیانگر این نکته هستند که نیروهای نگه دارنده کوارک ها و گلوئن ها با بالا رفتن حرارت شروع به ضعیف تر شدن می کنند و سپس کوارک ها آزادانه و مانند گازها حرکت می کنند.
نتایج آزمایش اخیر نشان می دهد نیروهای قدرتمندی که کوارک و گلوئن را به یکدیگر متصل نگه می دارد در چنین حرارت بالایی نیز بخش زیادی از قدرت خود را حفظ کرده و کوارک ها بیشتر از آنچه انتظار می رفت تعامل با یکدیگر را حفظ می کنند.