این روزها و با این گرانیها، تهیه خانه حداقل در تهران به آرزویی محال میماند. اما آیا میشود به جای زمین، روی ماه صاحبخانه شد؟
دولتها
نمیتوانند به صرف فرود آمدن روی ماه ادعای مالکیت آن را بکنند، ولی افراد
و شرکتها ممکن است روزی این کار را انجام دهند. اما آیا واقعا میشود ماه
یا بخشی از آن را خرید؟حداقل در
حال حاضر ماه مثل دریا میماند: همه میتوانند از آن استفاده کنند، اما
هیچ کس مالک آن نیست. در سال 1967 / 1346، ایالات متحده آمریکا و اتحاد
جماهیر شوروی مذاکراتی در خصوص «معاهده فضای خارجی» انجام دادند که بر اساس
آن، هیچ کشوری نمیتوانست مالکیت قطعهای از ماه یا یک سیارک را در اختیار
داشته باشد. استفان دویل، وکیل بازنشستهای که زمانی قائممقام بخش امور
داخلی ناسا بود میگوید: «شما این حق را دارید که به ماه بروید و بخشی از
خاک ماه را بر دارید، اما این حق را ندارید که به دور بخشی از ماه حصار
بکشید و بگویید اینجا مال من است.» اگرچه در طول دوران مسابقه فضایی ماه،
این معاهده مشاجرات ارضی فضایی را با منع هر گونه تملک ملی فضا و اجرام
آسمانی پایان داد؛ اما با توجه به شرایط آن زمان، در معاهده هیچ اشارهای
به اشخاص حقیقی یا شرکتهای خصوصی نشده بود.
اگر
موسسه مستعمرات فضایی (SCI) -که وظیفه لابی کردن برای صنایع خصوصی به
منظور فرود آمدن بر سیارات دیگر را بر عهده دارد- رویکرد فعلی خود را دنبال
کند، قوانین جدید به مستعمرهنشینهای فضایی اجازه خواهد داد ماه را
قطعهبندی کنند و مهاجرنشینها خود را در آنجا بسازند. به گفته آلن واسر،
رئیس SCI، از آنجاییکه شرکت از نظر حقوقی کشور محسوب نمیشود، معاهده فضای
خارجی شامل حال آنها نمیشود.
بقیه در ادامه مطلب موجود است...
ادامه مطلب ...